Met enige regelmaat krijg ik de vraag: hoe ben je in dit vak terecht gekomen? Een goede vraag waar ik eigenlijk zelf geen antwoord op heb. Toch ga ik proberen het uit te leggen.
In mijn leven heb ik al wat overlijdens meegemaakt. De één maakte meer indruk dan de andere. Het overlijden van mijn oma en mijn tante (zelfdoding) hebben enorm veel indruk gemaakt.
Bij mijn oma had ik de vrijheid om veel zelf te kunnen en te mogen doen, zoals de laatste verzorging, haar aankleden, haar nagels nog eens lakken, haar begeleiden naar haar laatste rustplaats en ga zo maar door. Deze uitvaart heb ik eigenlijk geheel met mijn opa vorm gegeven en waar nodig werden wij bijgestuurd door de uitvaartbegeleider. Bij het overlijden van mijn tante was er weinig wat we zelf konden en mochten doen, maar juist daarom was de uitleg zo belangrijk van de uitvaartbegeleidster. Zij legde precies uit waarom dingen niet mochten zoals wij het zouden willen en ze gaf goede tips over wat wel mogelijk was.
Ik was al een tijdje uitgekeken op mijn baan als directie secretaresse maar je gaat niet zomaar een baan opzeggen als er geen plan, of wat dan ook, is. Ik had wel besloten dat ik de opleiding tot uitvaartbegeleidster zou gaan doen bij Meander. Ooit wilde ik iets in de uitvaart gaan doen maar hoe, wat en wanneer dat wist ik nog niet. De opleiding ging van start op een dinsdag en de maandag ervoor hoorde ik dat mijn baan kwam te vervallen door een reorganisatie. Ik kon 2 dingen doen de opleiding afzeggen en opzoek gaan naar een nieuwe baan of toch de opleiding doen en kijken waar het schip strandt. Ik koos voor de laatste optie en het schip is niet gestrand!
Tijdens de opleiding werd ik eigenlijk alleen maar enthousiaster en wilde ik zo snel mogelijk aan de slag. Ik heb wat uitvaartondernemingen in de buurt gebeld en mocht met iemand uit Gouda meelopen. Wat heb ik hiervan genoten en wat was het fijn. Dit wilde ik: mensen helpen, ondersteunen en tips geven tijdens waarschijnlijk één van de moeilijkste periodes in hun leven.
In december 2021 heb ik de stoute schoenen aangetrokken en was TaVa Uitvaartbegeleiding niet alleen een droom meer, maar ook een bedrijf wat ingeschreven staat bij de KVK.
Waarom ik voor dit vak heb gekozen? Dit is wat ik het allerliefste doe, er voor mensen zijn, naar ze luisteren, ze helpen waar nodig en zorgen dat het afscheid van hun dierbare een waardevolle en liefdevolle herinnering wordt!
Mocht je vragen hebben neem gerust contact met mij op via 0180 – 443 227.
Liefs Tamara
